Melek yüzlü Akife Mektup.. Vefatının 9.yılı anısına..

Yıl 1992 yer Bandırma ve dünyanın en ince ruhlu insanıyla tanışma şerefine eriyorum.Nerden bilebilirdim ki bu kişi benim hayat yolculuğumun temel taşı olup hayatımı şekillendirecek.Kaderin tecellisi üzerimizde beliriyordu.O simsiyah gözleri,inci gibi dişleri ve kalpten gelen gülümsemesiyle ahiret dostum olacak olan Akifim,dostum,kardeşimle tanışıyorum.Komik olan Akifi bana emanet ediyorlar ama asıl emanet edilen benim…14 yaşında iki genç,tüm hayat enerjileri,kompleksleri,sevapları,günahları ile iki masum genç…Beraber hayat yolculuğuna çıkacaklarından tümüyle habersiz sonsuz dostluğa adım atıyorlar.Akif evin tek ve biricik oğlu ben ise tek erkek evladı..O doğunun tüm güzel özelliklerini karakterinde ve fiziğinde gösteren bir bahadır delikanlı… Hayatımın en güzel yılıydı..Herşey ama her şey mükemmel gidiyordu.Sorumluluk duygusu sadece derslerimizle sınırlı,dünyanın günahları sıkıntıları bize olabildiğince uzak ama güzellikleri de o kadar yakındı.Senelerce gergef gibi ördüğümüz dostluğumuz gün geçtikçe daha da derinleşmekteydi.Her anda beraberiz, hep dualarımız ahirette de birlikte olabilmek umuduydu.Kah gülüyoruz kah ağlıyoruz ama hep omuz omuzayız.Dünya ve ahiret kardeşliği bu olsa gerek diye düşünüyorum.Fakat Akife bu dünyanın ağır geldiğini seziyorum.Sen yüksek şahsiyetlisin ve bu dünyanın dağdağası,sıkıntısı seni yoruyor ey güzeller güzeli dostum.İşleri hep ters gidiyor ama o hep sabırda ve şükürde...Allahım ne büyük bir sabır örneği gösteriyorsun hayata karşı.İş sıkıntıları,aile problemleri,manevi çalkantılar olmakta ama hep sen gülerek bakıyorsun.Ve Rabbim bir musibet veriyor sana ama sende hiçbir şikayet görmüyorum.Biz seninle kafa yaparken sen acın bile olsa gülümsüyorsun.Bana acıdan sarılıp hüngür hüngür ağladığın o geceyi hayatım boyunca unutmayacağım ey melek yüzlü kardeşim.Aylarca yataktan kalkamadığın halde tuğla ile abdest alıp kıldığın namazlar sana yaren oluyor değilmi gül yüzlü melek.Kulağıma fısıldadığın hayalin vardı Akif, şimdi o hayalini arada gerçekleştiriyorum.Yapayalnız limana gidiyorum ve dalgaları seyrediyorum arada dalgalardan da ıslanıyorum biliyormusun. Sen yoksun ama varmış gibi hayal ediyorum biliyormusun? Ama hiçbir zaman 14 yaşındaki gibi olmuyor emin ol..Hele de sen yoksan hiçbir şeyin tadı eskisi gibi değil..Haya duygundan hoşuna giden birisi olunca ben bakamıyorum Osman sencede güzel mi derdin?.Bende sana şaka yollu takılmak için güzel değil deyince bana kızar sen ne anlarsın diye çıkışırdın.Anlasan senide seven olurdu der ve gülümserdin)) Bana kızmalarını ve ksümelerini çok özledim.Seninle hayallerimiz vardı hatırlarmısın? İngilizce öğrenmek için Londraya gidecek Arapça içinde Şama sonra gelip kendi işimizi kuracaktık.Ben Londrayada gittim Çinede, Arapça yerine Çinceye başladım.Senin tabirinle ‘’olsun be abi Çincede güzel dil’’))Ama biliyormusun sen olsan yanımda yüz kelimelik Türkçeyi tüm dünya dillerine tercih ederdim. Sen bu dünya zindanından göçeli beri hep bir şeyler eksik geliyor.İçimde bir şeyler eksik,derdim oluyor sen yoksun sevincim oluyor yine yoksun.Bu dünyanın dağdağalı hali sana göre değildi biliyordum.Sen efendine kavuştun ve bu sıkıntılı ve alaka-i kalbe değmez olan dünya hayatını bize bıraktın.Bazen belki de gülüyorsun bizlere oralardan.Taktığımız,üzüldüğümüz,sevindiğimiz dünya meşgalelerine bakıp bakıp gülüyorsun.Şu an Rabbimden tek isteğim seninle nasipse cennet bahçelerinde sohbet edebilmek.Arada istarahatgahından geçiyorum ve sana selam veriyorum umarım alıyorsundur.Hz Eyüp ile komşuluk sana nasip oldu ey melek yüzlü kardeşim.Sensizlik duygusu her geçen gün kaplıyor hayatımı ve hep sana duadayım.Seninle kavuşacağımız o kutlu günü düşünüyorum.

Binler Fatihalarla….

Kardeşin Osman

Çin