Şu an okumakta olduğum kitap son zamanlarda benim okumaktan çok zevk aldığım bir yazardan geliyor.Seneler önceydi Londrada bir dostum ısrarla onun kitabını okumamı söylemişti.Alıp okumuş ve çok etkilenmiştim.İnsanın temel acıları serisinden ‘Aynalar koridorunda Aşk’ isimli bir kitaptı ve yazarı Mustafa ulusoydu.O zamanlar yazarımız bu kadar popüler değildi ne tvde program yapardı nede ulusal bir gazetede haftalık yazılar yazardı.Mütevazi bir internet sitesinde yazılarını takip eder ve mutlu olurdum.Fakat şu an kendine ait bir web sitesi ve her hafta bir filmi tartıştığı tv programı vardı.Londradaki okumadan sonra uzun müddet herhangi bir kitabını okumadım ve bir müddet takibimden uzaklaşmıştı fakat bu Tr seyahatimde yine bir kitabını aldım. İnsanın temel acıları serisinden ama bu sefer tüm insanların düşeceği acıydı.Ölümden bahsediyordu.Kitabın ismi ‘Giderken bir şeyler söyle’ Yeni bir kitap aldığımda içim içime sığmaz onu hemen okumak isterdim.Arada kitabı açar tefeül ederek bazı yerlerinden okurum.Merakım dahada şiddetlenir ve bir an önce kitabı bitirmek isterim.
Fakat bu sefer bu kitabı aldım ama bu alışkanlıklarımı yapmadım.Direk bavuluma koyup zor anlarda yardımıma yetişir diyerek onu sessizliğe terk ettim.Bu arada moda deyimle light kitapları bitiriyor ama bu kitabı özel anlara bırakıyordum.Ve derken kitabı okuma vakti gelmişti.Kitabı okumaya çok ilginç bir yerde başladım.Yeni Delhi havaalanının henüz inşaatı bitmemiş mescidinde.Kitabın ruhuna uygun bir yerdi ve bende hazırdım.Kitaba daldıkça dalıyor ve çocukluğumdan başlayarak hayatımın değişik dönemlerimde kitaptaki kahramanlarla yolculuk yapıyordum.
Kitaptaki acılar benimde canımı acıtıyor kimi zaman okumayı bırakıyor dayanamıyordum.Ama kararlıydım karadan binlerce mt yüksekte ve dev bir uçakta herkesin uykuya daldığı bir zamanda ben gerek çocukluk korkularımla yüzleşiyor kimi zamanda yetişkinliğin ve ahirzamanın sıkışmışlığı arasında geziniyordum.Özellikle kitabın son bölümündeki Berzah bölümü son noktayı vuruyordu.İçimden keşke diyerek kitabın sinemaya uyarlanmasını hayal ediyordum.Ne mutlu temel acıları hakkıyla yaşayanlara…
Fakat bu sefer bu kitabı aldım ama bu alışkanlıklarımı yapmadım.Direk bavuluma koyup zor anlarda yardımıma yetişir diyerek onu sessizliğe terk ettim.Bu arada moda deyimle light kitapları bitiriyor ama bu kitabı özel anlara bırakıyordum.Ve derken kitabı okuma vakti gelmişti.Kitabı okumaya çok ilginç bir yerde başladım.Yeni Delhi havaalanının henüz inşaatı bitmemiş mescidinde.Kitabın ruhuna uygun bir yerdi ve bende hazırdım.Kitaba daldıkça dalıyor ve çocukluğumdan başlayarak hayatımın değişik dönemlerimde kitaptaki kahramanlarla yolculuk yapıyordum.
Kitaptaki acılar benimde canımı acıtıyor kimi zaman okumayı bırakıyor dayanamıyordum.Ama kararlıydım karadan binlerce mt yüksekte ve dev bir uçakta herkesin uykuya daldığı bir zamanda ben gerek çocukluk korkularımla yüzleşiyor kimi zamanda yetişkinliğin ve ahirzamanın sıkışmışlığı arasında geziniyordum.Özellikle kitabın son bölümündeki Berzah bölümü son noktayı vuruyordu.İçimden keşke diyerek kitabın sinemaya uyarlanmasını hayal ediyordum.Ne mutlu temel acıları hakkıyla yaşayanlara…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder